Viet-nom nom nom
Door: Kelly Derkx
Blijf op de hoogte en volg Kelly
19 November 2015 | Vietnam, Hoi An
Je bent het hele jaar aan het werk en dan heb je ineens vakantie. Da's best gek, zo ineens drie weken lang avontuur zonder de dagelijkse verplichtingen van thuis.
De eerste paar dagen in Vietnam lopen we wazig rond in de stad van de duizend prikkels: Ho Chi Minh. Drie dagen lang zijn we van de leg. Ontwenningsverschijnselen van de plotselinge pauze in ons drukke leven.
Martijn valt constant op de gekste momenten in slaap; als we gezellig een koffietje aan het drinken zijn bijvoorbeeld. Ik ben nog volop tegen hem aan het kletsen als zijn hoofd ineens naar beneden valt. Was vast een goed verhaal...
Het verkeer in Ho Chi Minh city is een waar spektakel om te zien.
Als een school vissen bewegen de honderden Vietnamezen zich sierlijk op super coole old school Honda brommertjes door het verkeer. Af een toe een tikje? Geen probleem..
Oversteken is een challenge. Elke keer weer lijkt het alsof de brommers express en masse gaan rijden net op het moment dat ik probeer over te steken.
Het gevolg is dat ik hupsend als een kneus naar de overkant schiet of net als een hert verstijfd van angst voor de koplampen blijf staan.
Martijn staat vaak al cool te wezen aan de overkant en probeert me aan te moedigen met: "Gewoon gaan! Ze stoppen vanzelf!"
Dit werkt natuurlijk alleen als je zoals Tinus super cool én zelfverzekerd én vol met tattoos bent.
Na één dag in deze drukke maar gezellige stad beginnen we aan onze reis naar het noorden. Als we de bus in stappen voor een 5 uur durende reis naar strandplaats Mui Ne zien we tot onze verbazing geen stoelen maar bedden. Net als bij een stapelbed kan je kiezen voor boven of beneden.
De stoelen doen me denken aan die van de tandarts. Maar dan met je voeten in soort formule 1 cockpit.
Net als bij een stapelbed is ook hier boven slapen het meest populair. Beneden in het stapelbed moet je dealen met af en toe wat naar beneden vallende objecten. Een bananenschil, flesjes water en zelfs een pulkje van mijn bovenbuurman landen naast mij op de grond.
Slapen in de slaapbus is een uitdaging omdat de keiharde toeter bij elk tegemoetkomend vervoersmiddel afgaat. De meerijdende locals op leeftijd hoesten alsof ze elk moment het loodje kunnen leggen. Ook wordt er een Vietnamese van de "Ik hou van Holland" tv show aan gezet. Het luide Minion achtige Vietnamese gebrabbel en gelach schalt luid door de bus.
Toch voelt het heerlijk om in dit rijdende stapelbed Vietnam door de rollen terwijl de mooie landschappen ondertussen aan me voorbij gaan. En dan toch nog stiekem af en toe een dutje..
Het valt me op dat ze hier niet zo poezelig zijn met dieren als in Europa. Dieren zijn eten of een deco dingetje.
Vogels hangen in piepkleine kooitjes (formaatje 'past net') mooi te wezen. Moet je net mij hebben. Ik ben een ongelofelijke softie als het om dieren gaat. Uren kan ik met een pruillipje en tranen in mijn ogen naar zo'n gefrustreerde vogel kijken. Ondertussen beraam ik een plan om s'nachts stiekem alle kooitjes open te zetten. Maar wetende dat ze toch wel weer een nieuwe ophangen houd ik me nog net in.
Vietnamezen zijn ook dol op hondjesvlees. Ik zie er dan ook verdacht weinig rondlopen hier op straat.
Als ik er een zie dan is het duidelijk dat het beestje zelf maar al te goed op de hoogte is van zijn risico volle bestaan; zijn grote bange
ogen scannen achterdochtig de omgeving terwijl hij "op z'n tenen" zo onzichtbaar mogelijk door de straten trippelt.
In het Noorden van Vietnam zijn vooral de 'yellow dogs' de sjaak.
Deze bevatten de meeste smaak, geven je extra lichaamswarmte in de winter en verwijderd last but not least al je "bad ju-ju". Wat wil je nog meer..
Golden retrievers in Nederland mogen in hun 'pootjes knijpen'
Tinus gaat helemaal los hier op het Vietnamese eten. Hij vind het fantastisch. An ordinary culinairy day in the life of Tinus: pork pork pork pork pork! Tinus loves his pork.
Ik denk dat hij 1 biggetje per dag naar binnen werkt; op een baquette, in de Pho soep, met noodles, gefrituurd, het maakt niet uit. Waar pork is, is Tinus.
Om dit verhaal voor nu een einde te geven...
Wij gaan nog wat eten! Joe!
Verstuurd vanaf mijn iPhone
De eerste paar dagen in Vietnam lopen we wazig rond in de stad van de duizend prikkels: Ho Chi Minh. Drie dagen lang zijn we van de leg. Ontwenningsverschijnselen van de plotselinge pauze in ons drukke leven.
Martijn valt constant op de gekste momenten in slaap; als we gezellig een koffietje aan het drinken zijn bijvoorbeeld. Ik ben nog volop tegen hem aan het kletsen als zijn hoofd ineens naar beneden valt. Was vast een goed verhaal...
Het verkeer in Ho Chi Minh city is een waar spektakel om te zien.
Als een school vissen bewegen de honderden Vietnamezen zich sierlijk op super coole old school Honda brommertjes door het verkeer. Af een toe een tikje? Geen probleem..
Oversteken is een challenge. Elke keer weer lijkt het alsof de brommers express en masse gaan rijden net op het moment dat ik probeer over te steken.
Het gevolg is dat ik hupsend als een kneus naar de overkant schiet of net als een hert verstijfd van angst voor de koplampen blijf staan.
Martijn staat vaak al cool te wezen aan de overkant en probeert me aan te moedigen met: "Gewoon gaan! Ze stoppen vanzelf!"
Dit werkt natuurlijk alleen als je zoals Tinus super cool én zelfverzekerd én vol met tattoos bent.
Na één dag in deze drukke maar gezellige stad beginnen we aan onze reis naar het noorden. Als we de bus in stappen voor een 5 uur durende reis naar strandplaats Mui Ne zien we tot onze verbazing geen stoelen maar bedden. Net als bij een stapelbed kan je kiezen voor boven of beneden.
De stoelen doen me denken aan die van de tandarts. Maar dan met je voeten in soort formule 1 cockpit.
Net als bij een stapelbed is ook hier boven slapen het meest populair. Beneden in het stapelbed moet je dealen met af en toe wat naar beneden vallende objecten. Een bananenschil, flesjes water en zelfs een pulkje van mijn bovenbuurman landen naast mij op de grond.
Slapen in de slaapbus is een uitdaging omdat de keiharde toeter bij elk tegemoetkomend vervoersmiddel afgaat. De meerijdende locals op leeftijd hoesten alsof ze elk moment het loodje kunnen leggen. Ook wordt er een Vietnamese van de "Ik hou van Holland" tv show aan gezet. Het luide Minion achtige Vietnamese gebrabbel en gelach schalt luid door de bus.
Toch voelt het heerlijk om in dit rijdende stapelbed Vietnam door de rollen terwijl de mooie landschappen ondertussen aan me voorbij gaan. En dan toch nog stiekem af en toe een dutje..
Het valt me op dat ze hier niet zo poezelig zijn met dieren als in Europa. Dieren zijn eten of een deco dingetje.
Vogels hangen in piepkleine kooitjes (formaatje 'past net') mooi te wezen. Moet je net mij hebben. Ik ben een ongelofelijke softie als het om dieren gaat. Uren kan ik met een pruillipje en tranen in mijn ogen naar zo'n gefrustreerde vogel kijken. Ondertussen beraam ik een plan om s'nachts stiekem alle kooitjes open te zetten. Maar wetende dat ze toch wel weer een nieuwe ophangen houd ik me nog net in.
Vietnamezen zijn ook dol op hondjesvlees. Ik zie er dan ook verdacht weinig rondlopen hier op straat.
Als ik er een zie dan is het duidelijk dat het beestje zelf maar al te goed op de hoogte is van zijn risico volle bestaan; zijn grote bange
ogen scannen achterdochtig de omgeving terwijl hij "op z'n tenen" zo onzichtbaar mogelijk door de straten trippelt.
In het Noorden van Vietnam zijn vooral de 'yellow dogs' de sjaak.
Deze bevatten de meeste smaak, geven je extra lichaamswarmte in de winter en verwijderd last but not least al je "bad ju-ju". Wat wil je nog meer..
Golden retrievers in Nederland mogen in hun 'pootjes knijpen'
Tinus gaat helemaal los hier op het Vietnamese eten. Hij vind het fantastisch. An ordinary culinairy day in the life of Tinus: pork pork pork pork pork! Tinus loves his pork.
Ik denk dat hij 1 biggetje per dag naar binnen werkt; op een baquette, in de Pho soep, met noodles, gefrituurd, het maakt niet uit. Waar pork is, is Tinus.
Om dit verhaal voor nu een einde te geven...
Wij gaan nog wat eten! Joe!
Verstuurd vanaf mijn iPhone
-
19 November 2015 - 13:54
Marjo:
Heerlijk weer een verhaal te lezen. Was alweer te lang geleden,, liefs Marjo -
19 November 2015 - 14:24
Vera:
Genietse van jullie vakantie Kelly en Martin.
Knuffel voor alle vogeltjes in te kleine kooitjes en de yellow dog......Arme beestjes -
19 November 2015 - 14:28
Padre:
Viet jam jam jam, heerlijk weer om jullie reisverslag weer te lezen!!!!
Maly&Tinus, lekker genieten en pas op met oversteken hė -:)-:)
Dikke hug XXX Padre&Mar -
19 November 2015 - 15:28
Tessa:
Wat een fijn verhaaltje kellebel ik zie je idd 's nachts een goed uitvoerend plan beramen voor het openen van die kooitjes ;) Geniet van de zon, de zee, de mensen het binnenland en idd vooral het eten! T is een fantastisch land! Kussie voor jullie! -
19 November 2015 - 16:00
Lozie:
Mally & Tinus, wat heerlijk om even een kijkje achter de schermen te krijgen van jullie loempia-avontuur!
Neem alsjeblief een "levende" yellow dog voor mij mee? en een "pulled" en dus "niet-meer levend" porkje voor Jappie?
Next time wil ik graag weer samen met jullie op avontuur! -
19 November 2015 - 17:14
Mama:
Lieve Maly en Tinus,
wat een heerlijk reisverslag.
Zat me op het werk in tranen te lachen.
ook een leuk filmpje van jullie op de fiets.
Toch maar in boekvorm uitgeven als jullie terug zijn!
Het is hier hondenweer maar geniet lekker van de zon.( yelly)
Ik kijk uit naar het volgende verhaaltje.
We genieten erg van jullie mooie huisje!
Kus, knuffels en pootjes van
Mup & Mamu
Puck & Laartje -
20 November 2015 - 07:32
Jeffrey:
Nu heb ik honger! -
20 November 2015 - 11:29
Melanie Kuijper:
Hee kel!
Wat super leuk om te lezen en vooral de tweede alinea is heel herkenbaar!
Geniet nog lekker daar en laat alle nieuwe avonturen op jullie afkomen;-)
xx
Je TIF collega;-) -
20 November 2015 - 15:28
Big Bro:
Whaha, heeerlijk geschreven kel! Mooie avonturen...lekker dat jullie je draai gevonden hebben
-
21 November 2015 - 17:17
Lisanne:
Heerlijk je avonturen weer te lezen! Love you! Kus
-
02 December 2015 - 11:25
Anne:
Hahaha, dat kan ook niet anders FOOOD!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
