The things we do in Pokhara ;)
Door: kellyderkx
Blijf op de hoogte en volg Kelly
30 April 2010 | Nepal, Pokhara
De dagen in het weeshuis vliegen voorbij. Samen met de andere vrijwilligers ben ik begonnen met het veranderen van de leefomstandigheden van de kiddo's. Om 8 urr s'ochtends beginnen we met een uurtje "crea bea" tijd: knippen, plakken, vouwen, scheuren, kleuren en krassen. De kids zijn dit niet gewend en vaak komt het erop neer dat ik zit te plakken terwijl de kids de lijmstick aan het slopen zijn. Maar meestal zijn er wel een paar die uiteindlijk toch nog een kunstwerkje hebben gemaakt. Bij het tekenen van lievelingsdieren stond ik al in de startblokken om een hond of een olifant te tekenen, dit zou je toch een beetje verwachten dacht ik zo... Hier in Nepal zijn vooral de geiten en kleine buffalo's (de grote niet) erg populair. Na een uur is de ruimte veranderd in een oorlogsveld, met huilende slachtoffers op de grond en vermoeide overwinnaars aan tafel (vrijwilligers) Alle kunstwerkjes worden opgehangen aan de kale muren (natuurlijk wel hoog, voor de slopertjes) De muur van de eetkamer veranderd langzaam van koud en kaal naar vrolijk en volgekliederd.
Samen met Jessica, Peter en Kevin (de andere vrijwilligers) probeer ik in kaart te krijgen wat het meest noodzakelijk is om aan te schaffen voor de weesjes. Hier moet voorzichtig mee worden omgegaan. Vorige vrijwilligers hebben veel geld uitgegeven aan een wasmachine, schoenen, kleden, tafels en stoelen. Maar de wasmachine wordt niet gebruikt (er is 9 van de 10 keer geen stromend water in het huis), de kinderen eten toch liever op de grond, de kleden zijn gejat door de huismoeder en andere spullen zijn gewoonweg verdwenen. We proberen elke keer weer om de kinderen aan tafel te laten eten maar de volgende dag zitten ze gewoon weer op de grond. Ik denk dat wij maar op de grond moeten gaan zitten eten ;)
Om dit iets wat negatief wordende verhaal iets positiever te maken zal ik vertellen over de dingen die we wel voor elkaar hebben gekregen. Ik heb een schema gemaakt voor het tanden poetsen, handen wassen, omkleden enzovoort (dit gebeurt namelijk bijna nooit)De kids krijgen van mij een leuk stickertje als ze alles braaf hebben gedaan (bedankt voor de stickers annie) Gisteren hebben we kleding, ondergoed, schriften en schooltassen gekocht. De kids hadden geen ondergoed en liepen vaak met een opengescheurd kruis in hun broek vrolijk rond te banjeren. Wel lekker makkelijk met plassen natuurlijk maar toch...Na een aantal keer aandringen op het belang van school,hebben we het voor elkaar gekregen dat de jongste 4 nu ook gaan leren. De schooluniformen gaan wij voor ze laten maken. En tenslotte: ik kan met mijn handen eten!
We hebben van de week pannekoeken met rijst, banaan, yoghurt en suiker voor de kids gemaakt. Dit klinkt misschien als een vreemde combi maar rijst moet erbij, anders zijn de kiddo's niet blij en vragen ze gerust na de pannekoeken wanneer ze hun Dhal Bhat nou krijgen..
Oh wat mis ik het eten in Holland en wat waardeer ik alleen al de gedachte aan een bruin broodje met kaas en melk zoveel meer. Ik weet dat ik sommige aziatisch- eten- fans nu erg shokkeer maar ik ben geen rijst eter en zal het denk ik nu ook nooit meer worden. Denk dat ik deze conclusie wel mag trekken na mijn 3 Azie tripjes.Ik kan nu al geen Dhal Bhat meer zien. De grote plas diarree van een van de kids die exact hetzelfde leek op onze Dhal Bhat heeft ook niet echt geholpen. Maar goed... Ik speel af en toe vals en vlucht dan naar Lake Side om daar een heerlijk Europees gerechtje te verslinden.
Samen met Jessica, Peter en Kevin (de andere vrijwilligers) probeer ik in kaart te krijgen wat het meest noodzakelijk is om aan te schaffen voor de weesjes. Hier moet voorzichtig mee worden omgegaan. Vorige vrijwilligers hebben veel geld uitgegeven aan een wasmachine, schoenen, kleden, tafels en stoelen. Maar de wasmachine wordt niet gebruikt (er is 9 van de 10 keer geen stromend water in het huis), de kinderen eten toch liever op de grond, de kleden zijn gejat door de huismoeder en andere spullen zijn gewoonweg verdwenen. We proberen elke keer weer om de kinderen aan tafel te laten eten maar de volgende dag zitten ze gewoon weer op de grond. Ik denk dat wij maar op de grond moeten gaan zitten eten ;)
Om dit iets wat negatief wordende verhaal iets positiever te maken zal ik vertellen over de dingen die we wel voor elkaar hebben gekregen. Ik heb een schema gemaakt voor het tanden poetsen, handen wassen, omkleden enzovoort (dit gebeurt namelijk bijna nooit)De kids krijgen van mij een leuk stickertje als ze alles braaf hebben gedaan (bedankt voor de stickers annie) Gisteren hebben we kleding, ondergoed, schriften en schooltassen gekocht. De kids hadden geen ondergoed en liepen vaak met een opengescheurd kruis in hun broek vrolijk rond te banjeren. Wel lekker makkelijk met plassen natuurlijk maar toch...Na een aantal keer aandringen op het belang van school,hebben we het voor elkaar gekregen dat de jongste 4 nu ook gaan leren. De schooluniformen gaan wij voor ze laten maken. En tenslotte: ik kan met mijn handen eten!
We hebben van de week pannekoeken met rijst, banaan, yoghurt en suiker voor de kids gemaakt. Dit klinkt misschien als een vreemde combi maar rijst moet erbij, anders zijn de kiddo's niet blij en vragen ze gerust na de pannekoeken wanneer ze hun Dhal Bhat nou krijgen..
Oh wat mis ik het eten in Holland en wat waardeer ik alleen al de gedachte aan een bruin broodje met kaas en melk zoveel meer. Ik weet dat ik sommige aziatisch- eten- fans nu erg shokkeer maar ik ben geen rijst eter en zal het denk ik nu ook nooit meer worden. Denk dat ik deze conclusie wel mag trekken na mijn 3 Azie tripjes.Ik kan nu al geen Dhal Bhat meer zien. De grote plas diarree van een van de kids die exact hetzelfde leek op onze Dhal Bhat heeft ook niet echt geholpen. Maar goed... Ik speel af en toe vals en vlucht dan naar Lake Side om daar een heerlijk Europees gerechtje te verslinden.
-
30 April 2010 - 21:35
Daphne:
Lieve Kel,
Wat een grappig verhaal, kan me voorstellen dat de rijst je oren, neus enz uitkomt haha maar je leert idd je aardappelen, groente en vlees wel waarderen!
Ik vind het super om te lezen dat je zoveel leuke dingen doet met de weeskinderen. Zolang je de structuur er maar in houdt (en vooral bij die kleintjes) komt het uiteindelijk vast goed! Je gaat ze nog missen!!!
Lukt het ook met school? Hoe heb je je project uiteindelijk vormgegeven?
Leuk zo elke keer wat van je te horen! Wat is je skype, dan kunnen we miss een keer skypen als je zin en tijd hebt! :)
xx uit het vieze Amsterdam (de schoonmakers staken & er wordt dus niets van koninginnedag opgeruimd, geloof me het is een zoooooooi!!!) -
30 April 2010 - 22:52
Tinus :
Snip ik ga een broodje kaas tomaat peper mayonaise voor je maken hou van je xxxxx -
01 Mei 2010 - 06:59
Stichting Muses:
Hee Kelly!
goed om te horen dat je probeert wat dingen te gaan veranderen! beetje bij beetje moet dat toch wel gaan lukken toch? hygiene is alvast heel erg belangrijk dus heel veel suc6 iig! Groetjes Nicole -
01 Mei 2010 - 10:33
Annie:
Lekker bezig Kel! Goed om te horen.. Ik zie een moeder Theresa 2 opstaan.. :-) Ik zal een potje andijvie voor je maken als je terug komt.
Liefs -
02 Mei 2010 - 07:51
Mama:
Hoi lieve Kelly,
Wat gaat het goed met je! je bent zo lief voor de kinderen en wat leuk een foto erbij, we lezen je verhalen met veel plezier!
Mup zit in Duitsland bij opa en oma want ze heeft vakantie.
Ik kijk al uit naar jouw volgende stukje,
liefs en kus XXX -
03 Mei 2010 - 06:43
Kulap:
Maly!
my oh my, wat een verhalen, toch zie ik dat je al heel wat hebt weten te verbeteren, en een beetje structuur voor die kruisloze kiddos kan geen kwaad. keep up the good work! -
03 Mei 2010 - 07:03
Kulap:
Je bent een toppertje! -
03 Mei 2010 - 07:03
Kulap:
...enneh gefeliciteerd met je bro -
03 Mei 2010 - 20:27
Joanne:
Wat knap allemaal van je Kel! Ik kan me best voorstellen dat je af en toe een beetje gestoord wordt en verlangt naar een broodje kaas met een bekertje melk. Zet hem op!
X -
04 Mei 2010 - 12:42
Kulap:
Maly, morgen vier ik ons +- tienjarig bestaan, zonder jou, mhmhmh, op bevrijdingsdag, ik zal voor je dansen, sjansen, lachen, knuffelen, meezingen en festivalbier drinken. Drink jij er ook eentje bij het meer om te proosten! Go girl! Ben super trots op je gek! -
08 Mei 2010 - 21:43
Hannie Eijk:
Inderdaad goed om ook met cadeau's niet te grote stappen te nemen. Leuk de crea bea activiteit als er een paar prestere volgt vast de rest.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
