the things we do in Bali

1: HUNTING DOWN BILLY (1)

Ik spring gillend op m'n bed, Roos wijst naar de vloer...daar! kijk daar is ie!
ieieie wat is ie groot! De rillingen lopen over m'n rug, een kakkerlak zo groot als een kipnugget zit op de vloer van onze kamer.
We geven hem meteen een naam; Billy (1)
Billy heeft zulke grote voelsprieten dat ie voor mn gevoel mij zo bovenop het bed kan aanraken!
Roos is mijn kakkerlak-held, gewapend met een asbak rent ze achter hem aan. Ik daarintegen kan alleen maar gillen en wijzen naar Billy.
"Hij gaat naar mn tasje met ondergoed!" Pak hem! Snel! Billy rent alle kanten op behalve de kant van de deur. Roos houdt vol en jaagt hem in de hoek. ieie wat is ie snel! Met een swiep wordt Billy de deur uitgesmeten. Billy is gone, dag Bil! Ga maar lekker naar de buren!
Roos je bent mijn held!

2: NEVER GO TO AN ART-MARKET

De taxi zet ons af bij de Art market. "Are you sure this is it?" "Yess Yess,this is it" OK. we stappen uit en lopen richting de kraampjes klaar om te shoppen.
Niet echt de art market die we verwachtten, eigenlijk dezelfde troep die je overal ziet in Kuta. "Het is wel heel rustig he?"
Twijfelachtig lopen we naar de "ingang" van de market.
We hebben nog geen 3 stappen richting een kraampje gezet en er duikt een Indo op ons af! Ze zat verscholen achter alle troep, te loeren tot ze ons zag!
Ik schrik me dood!" Hello miss, Yes please, come have a look, you want this yes you like this?" Maak me gek! Rot lekker op!
Snel lopen we door. Angstig kijk ik om me heen. Ik heb het gevoel dat er 20 ogen naar me aan het loeren zijn, verscholen achter hun koopwaar. Voor we het door hebben zijn we omsingeld door 10 Indo's, met z'n allen tegelijk roepen ze door mekaar:" Hello miss , please miss, come have a look, you like? come here insight" AAHHHH!
Ik weet niet meer waar ik het zoeken moet en durf niks te bekijken. Zodra mijn oog op 1 ding valt, wordt dat meteen opgemerkt en rent er zo'n mens gillend op me af; " yes you like? How much you pay?" Laat ons met rust!
We proberen door de 10 vrouwen heen te komen maar ze geven niet op.
Het is duidelijk low season, het lijken wel uitgehongerde tijgers op zoek naar toeristenvoer.
Terwijl ik bijna ontsnapt ben, wordt Roos bij haar arm vastgegrepen. Ik kom niet meer bij van het lachen en samen maken we een oerkreet...
Geschrokken laat de Indo los, en ook Roos is nu bevrijd. Snel wegwezen hier! Stupid art market. Waar was de "art" trouwens?

3: RENT A BIKE, MAKE INDO FRIENDS!

Vandaag huren we een fiets!
Vol enthousiasme lopen we naar de fietsen-Indo. Deze Indo is de afgelopen 3 dagen al 6x langs ons huisje geweest om te vragen wanneer we nou gingen fietsen. En als we niet wilden fietsen dan konden we naar een dansvoorstelling, als we dat niet wilden konden we wel een of andere tour doen.
Overal zijn de Indo's op jacht naar toeristen, gezellig praatje maken? Nee hoor, dat denk je maar! just business. Maarja wij zijn best sportief en willen wel een dagje fietsen...
Stoer en vol moed stappen we op de moutainbikes. Binnen 10 min. heb ik mijn halve liter water van net alweer uitgezweet.
Bali is prachtig maar heeft heel veel heuvels...
In m'n eerste versnelling beklim ik mijn Everest. PFF PFF vooral rustig blijven..What where we thinking? waarom een fiets? waarom geen motorbike?
Roos kijkt me aan: " wij zijn toch gewoon heel sportief?" Oja daarom ja!
Tientallen motorbikes racen ons voorbij, geen enkele gek op een fiets te bekennen.
Wanneer er eindelijk een paar dikke wolken voor die verdomd hete zon komen krijg ik de fiets- feeling een beetje te pakken.
Als een ware wielrenner vlieg ik over de heuvels van Bali.. Het is nog mooier dan ik had gehoopt. We rijden langs dorpjes, tempels, en overal rijstvelden.
Er zijn Kodak momentjes in overvloed en om de paar meterga ik vol in de rem voor een kiekje.
Waneer we langs een rijstveld met locals erin ( dan bedoel ik; ze zijn met hun voeten aan het "vroeten") fietsen, kan ik mezelf niet meer bedwingen. Ik moet een foto van zo'n rijstveld met locals! "excuse me...eehh can I make picture?" Ja het mag!
De business man komt meteen in de local naar boven en hij vraagt of we een kokosnoot willen, 10.000 rup maar..Ach waarom ook niet!
Binnen no time zit de oudste van het stel ( 70 jaar) bovenin een palmboom...Hij hakt er 2 los en klimt als een aap met z'n blote benen weer naar beneden. Zo gaat dat hier dus...Er wordt een plaats tussen de mieren gemaakt met een palmblad. Ga lekker zitten...ok dan..
De jonge Indo heet Bonnie, Bonnie heeft maar 1 oog. Het andere oog ziet eruit zoals je het oog achter het lapje van een piraat verwacht.
Terwijl ik aaleen maar naar zijn enge oog kan kijken, vraag ik me af of hij kan zien dat ik daar naar kijk. Ik gniffel om mezelf..tuurlijk Kel! hij heeft toch nog een ander oog! haha.
Bonnie hakt met zijn hakmes een drinkgat in de kokosnoot. Stukken kokos en sap vliegen om mn oren. Ach wat maakt het nog uit. Ik heb me nog nooit zo vies gevoeld als vandaag, die kokos kan er ook nog wel bij!
Terwijl ik gretig uit m'n kokos drink loopt het sap over mijn kin en broek. Het maakt me allemaal niet meer uit; zweet, mieren, viezigheid, het oog van Bonnie, Ik voel me weer een Robinson.