Ettertjes - Reisverslag uit Pokhara, Nepal van Kelly Derkx - WaarBenJij.nu Ettertjes - Reisverslag uit Pokhara, Nepal van Kelly Derkx - WaarBenJij.nu

Ettertjes

Door: kellyderkx

Blijf op de hoogte en volg Kelly

13 Mei 2010 | Nepal, Pokhara

Ik heb weer een nieuwe plek die ik mijn "thuis" mag noemen: The Annapurna Selfsustaining Orphan Home in Batulichaur Pokhara. Nadat ik ben aangekomen mag ik kiezen tussen twee slaapplekken: "De Laundry room" waar om de haverklap een huismoeder of kiddo binnenloopt om was te pakken, of het "Potato bed" boven in de kamer bij de andere twee vrijwilligers wat tevens ook de "office" is van de aama's. Natuurlijk kies ik voor het "potato" bed; een stapelbed waar tot voor mijn komst bergen met aardappels op liggen en bovenop en wintervoorraad rode uien. Er wonen maar liefst 24 "schatjes" in dit weeshuis samen met 2 en een halve aama (huismama), een koe met kalf, een knocked up buffalo, 100 kippen en 2 poezen ( waarvan ik eigenlijk niet zeker weet of dat oorspronkelijke bewoners zijn..) Het weeshuis heeft een grote tuin en om alle mondjes te vullen verbouwen ze hun eigen tarkari (groenten)Ik moet zeggen dat ik weer even goed ben wakker geschud na mijn verblijf van 3 weken in het vorige weeshuis. Mijn vizier staat weer op scherp, nou ja ..ik ben hem nog aan het bijstellen. Vergeleken met dit weeshuis was mijn vorige verblijf een eitje in een drie sterren hotel. Mijn eerste dag in dit weeshuis was niet echt een succes. Bij binnenkomst zag ik 24 kale koppies, niet van jongen of meisje te onderscheiden. Als aapjes klampten ze zich meteen aan mijn bezwete lichaam. 1 om mijn nek, 1 aan mijn been, 1 in mijn armen en handjes die aan mijn ringen, armbanden en ketting trekken. Daarbij opgeteld de schreeuwende en vechtende koters om mij heen en mijn kinderwens was voorgoed voorbij. Vrijwilligerswerk in een weeshuis is de beste 'birth control' die er bestaat. Na drie uur getrek en gedoe was het eindelijk bedtijd. Dankbaar plofde ik neer op mijn o zo bekende plankbed. Het slaapfeest kan beginnen! Emily en Georgia, mijn roommates, hadden mij al gewaarschuwd voor "de rat"... Ik noem hem "Etter". Precies op het moment wanneer ik besluit om definitief naar dromenland te vertrekken besluit Etter dat het tijd is voor zijn feestmaal. Natuurlijk eet Etter niet alleen, zijn familie komt hem vergezellen.Het diner bestaat uit uien, de uien die recht boven mijn hoofd liggen welteverstaan. Ik heb nog nooit een klein dier met 4 poten zo hard horen smakken en stampen. Terwijl Etter & co dankbaar gebruik maken van deze voorgeschotelde maaltijd, lig ik angstig met opgetrokken beentjes onder mijn net naar hun feestje te luisteren. Ik vraag mij af of ze nog op zoek gaan naar het hoofdgerecht: de aardappels die ik heb vervangen met mijn angstige lijf. Om mijn fantastische nacht nog leuker te maken moet ik ook nog eens 2 keer plassen. Waardoor ik in het donker naar buiten moet door de tuin naar het toilet. (Etter schrok zich rot..)Er was op het moment geen water om de wc door te spoelen waardoor je plast op een grote berg drollen van weet ik hoeveel kiddo's. Het papier mag niet in de wc en moet in een aparte zak aan de andere kant van de tuin. Daar loop ik dan, midden in de nacht mijn mijn papiertje...(Ik noem dit "The walk of shame") Om drie uur s'nachts is het feest van Etter nog steeds niet voorbij, een mug besluit om onzichtbaar verstoppertje te spelen en een wesp zoekt ruzie met mijn zaklamp..Maak me gek! Om half 5 gaat de "office- telefoon" en beginnen de eerste kiddo's te ontwaken. Om 7 uur walsen de eerste kinderen de slaapkamer binnen (deur= niet op slot) Het moraal van dit verhaal: Wees o zo dankbaar voor je veilige bedje in je eigen huisje en denk aan mij als je voor de tweede keer het toillet doorspoeld, gewoon omdat je er zin in hebt ;)

  • 13 Mei 2010 - 12:24

    Bryan:

    Hahaha..ik heb er geen woorden voor, suc6!

  • 13 Mei 2010 - 14:52

    Caroline:

    Oh Kel, dat is wel even echt afzien, en dat wc verhaal doet voor mij echt de deur dicht! Heerlijk walgelijk! Leer ze maar meteen dat jullie kamer echt prive is, dus dat ze moeten opzouten anders....zal wel niet werken bij die kiddo's enfin succes, je doet het prima, ga zo door?!?!
    Kus Caroline

  • 13 Mei 2010 - 15:31

    Joanne:

    Aah, ik heb echt medelijden met je! Normaal zijn het altijd van de die jaloers makende verhaaltjes op waarbenjij.nu, maar dat valt deze keer vies tegen. Je foto's zijn wel super mooi! Thumbs up! Xxx

  • 13 Mei 2010 - 16:33

    Sandra:

    WHAHA, ik viel bijna van mijn stoel van het lachen!
    Ik hoop dat je nog veel grappige verhalen gaat meemaken in je nieuwe weeshuis.

    Doe de groetjes aan Etter ;)

    x

  • 13 Mei 2010 - 18:26

    Annemiek:

    Hey Kelly, ik wil even zeggen dat ik het echt geweldig vind wat je allemaal doet daar en dat je echt heel veel betekent voor de mensen-kiddo´s!!
    Ik geniet van je verhalen, ga zo door!!
    Succes en geniet van alles. Kus Annemiek

  • 13 Mei 2010 - 21:42

    Lisanne:

    Ben trots op jou!! en echt lieverd...schrijf een boek!!!

  • 14 Mei 2010 - 04:22

    Stichting Muses:

    Hee Kelly!
    ahh echt irritant haha. hopelijk komt het goed en kan je de ettter verjagen... succes met de kids!
    Groetjes Nicole

  • 14 Mei 2010 - 07:25

    Robert:

    Kelly,

    ik vertelde je al ,ooit zul je met weemoed aan je stage op SEIN terugdenken....!!
    take care ...

  • 14 Mei 2010 - 07:52

    Mama:

    hi schat,

    Nog maar 80 dagen.

    Liefs mama

  • 14 Mei 2010 - 08:59

    Kulap:

    dude, ik wist helemaal niet dat je naar een ander weeshuis ging! waarom? 24 kiddos! are you kiddin me! gekkenhuus! mijn advies, doe 24 /7 je oordopjes in! dan hoor je etter niet meer, en die kiddos op een lager decibelletje! You need all the luck from holland and more! haha, succes! Suerte! Good luck!

  • 14 Mei 2010 - 12:07

    Bro:

    Hahahahahha steeengoed verhaal! Prachtig! Je MOET echt een boek gaan schrijven! Groetjes aan etter en zijn girlie

  • 15 Mei 2010 - 03:43

    Tessa:

    Meisjes plagen zoentjes vragen toch?! Daar zijn etters goed in! Dat wij ze zondertussen heel irritant vinden gaat compleet aan ze voorbij! Mooi verhaal kellebel! Lekker he die gaten in de grond en lege doorspoelbakken! Ruikt ook zo lekker fris! ;) Goodluck moppie! Kijk uit naar je volgende verhaal! Kus

  • 16 Mei 2010 - 14:14

    Padre:

    Waar ratten zitten zitten gelukkig geen muisen,slechts een schraale troost,maar wat een onderneming weer daar!!Rita was heel blij met je sms,en het was een goed feest,ff voor de westerse gedachte!blijf scherp en houd je goed,heel veel liefs Padre XXX

  • 16 Mei 2010 - 18:18

    Marjo:

    Gedver, het is dat je zo smeuig schrijft, daardoor lijkt het minder erg en zelfs wel grappig, maar ik moet er niet aan denken!!!! Maar nog steeds heel veel respect voor je, je doet het toch maar wel allemaal, dikke kus, Marjo

  • 19 Mei 2010 - 18:50

    Hannie Eijk:

    Hoi Kelly, Wat een verhalen zeg. Die ratten vind ik toch al te dol hoor. Je schrijft prachtige reflecties!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nepal, Pokhara

vrijwilligerswerk in Nepal!

Recente Reisverslagen:

19 Juli 2010

"Zen- Bootcamp"

10 Juli 2010

Geef mij maar olifanten...

25 Juni 2010

On top of the world

08 Juni 2010

Een nieuw avontuur

29 Mei 2010

Ik hou ervan
Kelly

Dag lieve vrienden en familie! Leuk dat jullie mijn reisavonturen lezen!

Actief sinds 05 Dec. 2006
Verslag gelezen: 202
Totaal aantal bezoekers 61191

Voorgaande reizen:

29 Februari 2020 - 10 April 2020

Bali & Nieuw Zeeland

02 Maart 2019 - 22 Maart 2019

Colombia

05 Oktober 2018 - 26 Oktober 2018

Japan

25 November 2017 - 05 Januari 2018

Bali & Australië

18 November 2016 - 12 December 2016

Costa Rica 2.0

13 November 2015 - 05 December 2015

Vietnam

08 November 2014 - 03 December 2014

Costa Rica

04 April 2011 - 28 Juli 2011

Stage in Zuid- Afrika

14 April 2010 - 02 Augustus 2010

vrijwilligerswerk in Nepal!

Landen bezocht: