Tinus en Maly in Afrika
Door: kellyderkx
Blijf op de hoogte en volg Kelly
18 Juli 2011 | Zuid-Afrika, Coffee Bay
Om te beginnen een dankgebedje aan de ouders van Martijn voor de Tom- Tom, zonder dit geniale apparaatje zouden de eerste paar dagen in het hectische Durban heel anders zijn verlopen.
Durban is druk en vol. Autorijden in deze stad bezorgd me klamme handjes en stress vlekken. Durban is ook een grote enge stad, als we de goedbedoelde waarschuwingen van reizigers en boekjes moeten geloven. Verstandig als we zijn reizen Martijn en ik zoveel mogelijk rond in onze Chevrolet, ons veilige huisje op wielen, met de deurtjes constant op slot.
Als we s’avonds door de donkere straten scheuren zitten we samen te giechelen in ons ‘bakkie’ en maken we grapjes over de eenzame mysterieuze figuren op straat, die waarschijnlijk geen vlieg kwaad doen, maar in onze ogen grote boze criminelen en moordenaars zijn.
Als we voor een ‘robot’ staan (stoplicht) komen de drugsdealers als in een scene van Michael Jacksons clip ‘Thriller’ op ons bakkie afgeslopen. Ze maken de universele “you want some dope” gebaren naar Martijn, die ze vervolgens met een zenuwachtig lachje en een “no thanks i’m good” van zich af probeert te sturen. Ik rijd dan vervolgens giechelend met een stoere wheel spin en piepende banden bij de drugsdealers vandaan.
Durban is een stad met vele gezichten. Naast de net beschreven spannende kant heeft deze stad ook een toeristische kant. In het uber toeristische ‘U Shaka Sea World’ verkennen we de onderwater wereld van Zuid- Afrika zonder dat we ons in een duikpak in de met haaien bepakte zee hoeven te wagen.
Deze kant van Durban is een Amerikaanse bedoeling met een groot winkelcentrum waar parades met dansende Zulu’s en trommels en ander vreemd leedvermaak uit de kast word getrokken.
Dikke schreeuwende koters lopen te zeiken om fastfood en verstoren de ‘zen’ van het onderwater leven door met hun vette handjes op de ramen te bonzen om de aandacht te trekken.
We lachen ons rot tijdens een vage dolfijnen show die, om mee te beginnen, geopend word door vier dansende zeedieren… Vervolgens bezorgd een vijftig jarige uitgerancheerde dolfijnentrainster ons plaatsvervangende schaamte wanneer ze haar diepgaande liefde voor haar dolfijn niet meer voor zich kan houden. De vrouw lebbert haar dolfijn af op een romantisch muziekje van Michael Bolton terwijl de camera inzoomt op de werking van de “blow- hole” van een dolfijn….
Durban heeft nog een andere kant, deze kant biedt culinaire verrassingen in orginele restaurants waar wij in Nederland nog van wat van zouden kunnen leren. Veel van deze restaurants liggen in de duurdere wijk van Durban; Berea.
Met onze rug rechtop zitten Martijn en ik tussen de upperclass van Afrika en vermaken we onze smaakpupillen met verassende gerechten in bijzondere sferen. Martijn zijn kook inspiratie wordt gestimuleerd door de verassende smaak combinatie’s. Als een foodcriticus proeft hij alles zorgvuldig en zet hij nieuwe recepten en ideeën op papier. We genieten met een big smile op onze gezichten van deze culinaire wereld waar we beiden zoveel van houden. Aan het einde van de avond fantaseren we voldaan met dikke buiken over hoe ons ideale restaurant er ooit uit zal gaan zien.
Na kennis gemaakt te hebben met de vele gezichten van Durban besluiten we om de stad achter ons te laten en richting het zuiden te reizen langs de kust. We zoeken ons Tarzan en Jane gevoel op in het kleine plaatsje Umzumbe. We verblijven in een houten hutje verscholen tussen de palmbomen. De apen zitten op ons dak en springen van tak naar tak in de bomen rondom de backpackers. Hier in deze backpackers wereld is iedereen een dude; cool, beheerst en relaxed. We voelen ons onmiddellijk thuis in dit paradijsje aan zee en geven ons over aan het ‘dude- gevoel’. We spelen poker met andere coole dudes, we bouwen een groot kampvuur, lezen boeken tot we erbij neer vallen, spelen met de puppy’s, doen een potje poolen, chillen in de outdoor jacuzzi of grillen meesterlijke ossenhaasjes op de braai met een biertje in de hand.
Overdag hangen we op het strand terwijl we dromen over ons eigen restaurant of backpackers ergens op een mooi plekje in de wereld. Onze telefoon staat uit, de horloges zijn af. No worries dudes, Tinus en Maly vermaken zich wel in het paradijselijke Zuid Afrika.
Durban is druk en vol. Autorijden in deze stad bezorgd me klamme handjes en stress vlekken. Durban is ook een grote enge stad, als we de goedbedoelde waarschuwingen van reizigers en boekjes moeten geloven. Verstandig als we zijn reizen Martijn en ik zoveel mogelijk rond in onze Chevrolet, ons veilige huisje op wielen, met de deurtjes constant op slot.
Als we s’avonds door de donkere straten scheuren zitten we samen te giechelen in ons ‘bakkie’ en maken we grapjes over de eenzame mysterieuze figuren op straat, die waarschijnlijk geen vlieg kwaad doen, maar in onze ogen grote boze criminelen en moordenaars zijn.
Als we voor een ‘robot’ staan (stoplicht) komen de drugsdealers als in een scene van Michael Jacksons clip ‘Thriller’ op ons bakkie afgeslopen. Ze maken de universele “you want some dope” gebaren naar Martijn, die ze vervolgens met een zenuwachtig lachje en een “no thanks i’m good” van zich af probeert te sturen. Ik rijd dan vervolgens giechelend met een stoere wheel spin en piepende banden bij de drugsdealers vandaan.
Durban is een stad met vele gezichten. Naast de net beschreven spannende kant heeft deze stad ook een toeristische kant. In het uber toeristische ‘U Shaka Sea World’ verkennen we de onderwater wereld van Zuid- Afrika zonder dat we ons in een duikpak in de met haaien bepakte zee hoeven te wagen.
Deze kant van Durban is een Amerikaanse bedoeling met een groot winkelcentrum waar parades met dansende Zulu’s en trommels en ander vreemd leedvermaak uit de kast word getrokken.
Dikke schreeuwende koters lopen te zeiken om fastfood en verstoren de ‘zen’ van het onderwater leven door met hun vette handjes op de ramen te bonzen om de aandacht te trekken.
We lachen ons rot tijdens een vage dolfijnen show die, om mee te beginnen, geopend word door vier dansende zeedieren… Vervolgens bezorgd een vijftig jarige uitgerancheerde dolfijnentrainster ons plaatsvervangende schaamte wanneer ze haar diepgaande liefde voor haar dolfijn niet meer voor zich kan houden. De vrouw lebbert haar dolfijn af op een romantisch muziekje van Michael Bolton terwijl de camera inzoomt op de werking van de “blow- hole” van een dolfijn….
Durban heeft nog een andere kant, deze kant biedt culinaire verrassingen in orginele restaurants waar wij in Nederland nog van wat van zouden kunnen leren. Veel van deze restaurants liggen in de duurdere wijk van Durban; Berea.
Met onze rug rechtop zitten Martijn en ik tussen de upperclass van Afrika en vermaken we onze smaakpupillen met verassende gerechten in bijzondere sferen. Martijn zijn kook inspiratie wordt gestimuleerd door de verassende smaak combinatie’s. Als een foodcriticus proeft hij alles zorgvuldig en zet hij nieuwe recepten en ideeën op papier. We genieten met een big smile op onze gezichten van deze culinaire wereld waar we beiden zoveel van houden. Aan het einde van de avond fantaseren we voldaan met dikke buiken over hoe ons ideale restaurant er ooit uit zal gaan zien.
Na kennis gemaakt te hebben met de vele gezichten van Durban besluiten we om de stad achter ons te laten en richting het zuiden te reizen langs de kust. We zoeken ons Tarzan en Jane gevoel op in het kleine plaatsje Umzumbe. We verblijven in een houten hutje verscholen tussen de palmbomen. De apen zitten op ons dak en springen van tak naar tak in de bomen rondom de backpackers. Hier in deze backpackers wereld is iedereen een dude; cool, beheerst en relaxed. We voelen ons onmiddellijk thuis in dit paradijsje aan zee en geven ons over aan het ‘dude- gevoel’. We spelen poker met andere coole dudes, we bouwen een groot kampvuur, lezen boeken tot we erbij neer vallen, spelen met de puppy’s, doen een potje poolen, chillen in de outdoor jacuzzi of grillen meesterlijke ossenhaasjes op de braai met een biertje in de hand.
Overdag hangen we op het strand terwijl we dromen over ons eigen restaurant of backpackers ergens op een mooi plekje in de wereld. Onze telefoon staat uit, de horloges zijn af. No worries dudes, Tinus en Maly vermaken zich wel in het paradijselijke Zuid Afrika.
-
18 Juli 2011 - 15:05
Patrick:
Vind dit leuk. -
18 Juli 2011 - 15:06
Patrick:
Superrr gaaf kwel. Dat laatste gedeelte staat me wel aan.
Ik gaan 3weken naar Maleisie, wil daar ook DIEHARD chillen met Chiqa's en duuds.
Fijn dat jullie het leuk hebben. trots op jullie -
18 Juli 2011 - 15:15
Anne:
Dude! You sound awesome!
Kuize Kelly en Tierende Tinuz op avontuur deel 2! -
18 Juli 2011 - 17:57
Marjo:
Heerlijk, weer een verhaal, mis ze deze keer wel. Heb gisteren ook opgezocht waar jullie nu zitten, ziet er helemaal niet verkeerd uit. Al over de helft, geniet nog van de laatste - ruime - week. Liefs M -
18 Juli 2011 - 18:37
Kully:
Duderina! ik wil ook naar Umzumbe!!!!!!!! echt super om te lezen dat jullie lekker samen aan het dromen zijn over jullie toekomst! ik ga probably in oktober met jappie naar maleisie. My latest advise... dont keep it kuis and keep up the good tempo tinus! -
21 Juli 2011 - 14:13
Padre&Marrie:
wederom,wat een belevenissen nog ff voor jullie terugkomen,spannend hoe jullie in Durban,in de spinning Chevrolet rondscheuren,maak er nog een mooie tyd van,Tinus&Maly.....chapeau XX -
23 Juli 2011 - 22:18
Jo:
Heerlijk Kel, wat een stel goede levensgenieters zijn jullie! Hoop je snel te zien in het culturele Haarlem ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
