Life is like a box of chocolats....;)
Door: kellyderkx
Blijf op de hoogte en volg Kelly
16 April 2010 | Nepal, Kathmandu
dag 1:
Doordat ik een nachtje heb overgeslagen voel ik me stoned, van de slaap en van deze nieuwe wereld. Het is hier bloedheet en een grote chaos. Ik ben vanuit het vliegveld meteen doorgereisd naar het VSN huis waar Tej woont samen met zijn vrouw en twee kleine dochtertjes. Onderweg blijft mijn mond open staan, van de stof en ook van de chaos in het verkeer. De grootste met de hardste toeter wint. De Nepalezen leven op straat, ze zitten, praten, spelen, koken en wonen aan de rand van de weg en aan de straten. Omdat ze hier geen groene grasweide hebben staan de koeien en kalfen gezellig in het vuilnis te grazen samen met de kip die later op het menu staat voor de Dhaal Bhaat. Als we bij het huis van Tej uitstappen komen er allemaal kleine kinderen naar mij toegerend. Ze lachen en zwaaien en roepen Hello Miss, how are you en ze beginnen me te knuffelen. Hun glimlach is net niet helemaal geloofwaardig, waarschijnlijk hopen ze dat ik geld en cadeautjes meebreng. Later verteld een vrijwilliger dat de kinderen vooral van de vrijwilligers houden omdat ze vaak cadeautjes en extra aandacht betekenen. Ze weten dat we weer weg gaan en daarom blijft er een afstand. Maar, verteld Jane, als je echt heele leuke dingen met ze doet dan wordt je misschien wel een beetje speciaal. Ik moet straks dus vol aan de bak om mijn kinder credits te halen.
En daar zit ik dan, later op de avond, in mijn plankbed (wordt ik lekker hard van...)in mijn kamertje. De krekels zingen een lied op de bas van de blaffende straathonden. Net lekker koud gedouched met mijn zaklamp en morgen begint mijn tweede dag om 7.30 met een kopje melkthee, gevolgd door een Nepali taal cursus.
Namaste!
Doordat ik een nachtje heb overgeslagen voel ik me stoned, van de slaap en van deze nieuwe wereld. Het is hier bloedheet en een grote chaos. Ik ben vanuit het vliegveld meteen doorgereisd naar het VSN huis waar Tej woont samen met zijn vrouw en twee kleine dochtertjes. Onderweg blijft mijn mond open staan, van de stof en ook van de chaos in het verkeer. De grootste met de hardste toeter wint. De Nepalezen leven op straat, ze zitten, praten, spelen, koken en wonen aan de rand van de weg en aan de straten. Omdat ze hier geen groene grasweide hebben staan de koeien en kalfen gezellig in het vuilnis te grazen samen met de kip die later op het menu staat voor de Dhaal Bhaat. Als we bij het huis van Tej uitstappen komen er allemaal kleine kinderen naar mij toegerend. Ze lachen en zwaaien en roepen Hello Miss, how are you en ze beginnen me te knuffelen. Hun glimlach is net niet helemaal geloofwaardig, waarschijnlijk hopen ze dat ik geld en cadeautjes meebreng. Later verteld een vrijwilliger dat de kinderen vooral van de vrijwilligers houden omdat ze vaak cadeautjes en extra aandacht betekenen. Ze weten dat we weer weg gaan en daarom blijft er een afstand. Maar, verteld Jane, als je echt heele leuke dingen met ze doet dan wordt je misschien wel een beetje speciaal. Ik moet straks dus vol aan de bak om mijn kinder credits te halen.
En daar zit ik dan, later op de avond, in mijn plankbed (wordt ik lekker hard van...)in mijn kamertje. De krekels zingen een lied op de bas van de blaffende straathonden. Net lekker koud gedouched met mijn zaklamp en morgen begint mijn tweede dag om 7.30 met een kopje melkthee, gevolgd door een Nepali taal cursus.
Namaste!
-
16 April 2010 - 10:52
Lisanne:
WAUW!!
Dikke Dikke Kus!! -
16 April 2010 - 11:10
Jeroen:
Ik weet precies wat je denkt. Daar zit ik dan met mijn grote mond aan de andere kant van de wereld. Alles krijgt een plek en je gaat een fantastische tijd tegemoet.
Heel veel succes en blijf schrijven!!
Groeten uit Afrika,
Jeroen -
16 April 2010 - 11:42
Bryan:
Hey Kelly!
Een goed begin is het halve werk... heel veel plezier en suc6! Ik blijf je volgen... :-) -
16 April 2010 - 11:54
Robert :
Haii Kelly ....
ik krijg je verslagen via deze site per mail ,, erg leuk en geniet van je reisverhalen.
wat blijf je nog lang weg jo.
Ik zit nu in Rotterdam haha das heeel anders en heb mijn pijlen nu op de verlavingszorg gericht ,
houd ons op de hoogte ,,
doeii veel plezier nog
en groet Je oude praktijkbegeleider!!!! -
16 April 2010 - 12:04
Hans:
Hoi Kelly, veel sterkte met de cultuurshock! Zo in je plankbed valt het vast niet mee, maar ik heb er alle vertrouwen in vanwege je prachtige zinnetje over de krekels! Ik hoop dat je via de kinderen goed contact krijgt met de Kracht van deze Cultuur en dat je een leven binnen je leven rijker wordt! Heel veel moois en goeds toegewenst! We skypen binnenkort even? Geef me je skypenaam nog even door. Ik vind het nu al leuk om je volgen via deze site. Veel groeten! Namaste! Hans -
16 April 2010 - 13:44
Linda:
Hey Kel,
Zolang niet gesproken, gezien of wat dan ook..
Word ik blij verrast door een mailtje in mn inbox, je bent gewoon weer op reis!!! Meid wat goed!! Ben jaloers.. hahaha..
Geniet van je trip, ik lees je verhalen gewoon weer gezellig mee...
Lieve groetjes Linda (de Vries) -
16 April 2010 - 14:58
Peter:
Ha die Kelly!
Wat lief dat je nog een sms'je stuurde! Zolang niet gesproken, gezien...
Geniet van je tijd daar, en ik snap wel dat die kinderen weg van je zijn!
Groetjes Peter -
16 April 2010 - 16:25
Daphne:
Hee Kelly,
Wauw wat een eerste indrukken zeg! Maar ik weet dat je het wel kan, komt allemaal goed als je eenmaal gewend bent wil je niet meer terug ;)
Ik blijf je verhalen lezen, altijd leuk reisverhalen!
xx Daphne -
16 April 2010 - 17:46
Broer:
Hey kel, ging je weg dan?
:P hehe geintje super Kel zo leuk hoe jij schrijft!!! heb me echt even ingeleefd TE VET. geniet ervan dikke kus broer. -
17 April 2010 - 08:23
Bik:
Hey Kel! Eigenlijk hebben we geen contact meer met elkaar, maar desalniettemin vind ik het leuk om je toch even te schrijven! Jeetje Kel, wat een geweldige onderneming! Bijna 4 maanden naar Nepal, in je uppie....ik heb bewondering voor je! Geniet van deze prachtige levenservaring! Ik ga je prachtig geschreven verhalen zeker lezen!
Liefs Bik -
17 April 2010 - 11:36
Gaby:
Heyy Kel..
Wauw klinkt alsof je nu al behoorlijk wat heb geleerd! Ik wil je nog even heel veel plezier wensen daar en tot gauw! Ik blijf je volgen ;)
Groetjes xxx Gaby -
17 April 2010 - 14:00
Padre:
Namaste Kelly,
Wat een belevenissen en indrukken daar, compleet omschakelen,waar ik hoop dat je snel in je ritme komt.
Over mazzel gesproken,het vliegverkeer ligt nog steeds stil!!
heel veel sterkte en wijsheid. XXXXPadre -
17 April 2010 - 16:15
Sandra:
Hai Kelly,
Het avontuur is begonnen!! Ik wens je heel veel plezier. Ik verwacht ook niet anders dan dat je een geweldige tijd tegemoet komt!!
Ik wacht met smart op jou verhalen!
Kus, S -
19 April 2010 - 20:37
Hannie Eijk:
Hoi Kelly,
Fijn dat je goed aangekomen bent. Nog net voordat het luchtruim sloot in verband met de vulkaanuitbarsting op IJsland. Vanavond gaan de eerste vliegtuigen de lucht weer in, maar nog wel gedoseerd, want niet overal kan gevlogen worden. Mooie foto's zeg! En het eten zag er gezond en lekker uit. Als je toch ziek wordt, zorg dan dat genoeg brood bij het eten eet. Dat stopt!
Dat bed klinkt wel een beetje spartaans hoor, er ligt toch wel een matras op?
vrgr. Hannie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
